Kasteel Limbricht

Limbricht ligt op een motte, een kunstmatige heuvel. Dat soort kastelen, een vaak houten toren op een heuveltje, kwamen tot ongeveer 1250 voor. De eerste keer dat de naam Limbricht (of eigenlijk Van Lemborch) voorkomt, is 1260. Veel weten we in ieder geval niet van dit eerste kasteel. Wel is bekend dat in 1579 het kasteel werd geplunderd door Spaanse troepen. De toenmalige eigenaar, Nicolaas van Breyll, besloot de puinhoop niet te herstellen maar bouwde een compleet nieuw kasteel. De motte werd vergroot en met gebruik making van de oude fundamenten werd een vierkant gesloten gebouw neergezet, met in het midden een binnenplaats van 10x11,5 meter. In 1630 werd de bouw afgerond, maar er rustte geen zegen op. Twintig jaar later werd het kasteel bestormd en geplunderd. Via vererving kwam Limbricht in de achttiende eeuw in handen van de familie Bentinck. Deze baronnen bekleedden hoge bestuursfuncties, maar besloten in 1810 om het kasteel aan de Roermondse burgemeester Hendrik Michiels te verkopen. Het diende eerst nog voor de opvang van duizenden gewonde Franse soldaten, slachtoffers van een van Napoleons veldtochten. De familie Michiels gebruikte Lembricht alleen maar als jachtslot en woonde er niet. Inmiddels is het overgegaan naar een stichting.