Kasteel de Kelder

De Kelder zou genoemd kunnen zijn naar het Angelsaksische `keld`, wat bron betekent. Aan de andere kant wordt het in de bronnen lange tijd de havezathe Hagen genoemd en dat zou betrekking hebben op een woord voor `bosje`. Hoe dan ook, als het kasteel in zeventiende eeuw voor het eerst in de leenregisters opduikt, bestaat het al veel langer.

Er is belangrijke Doetinchemse familie die Van Ha(e)gen heet en regelmatig schepenen en burgemeesters telt, die misschien wel de oudste bewoners van het kasteel zijn geweest. De eerste eigenaar die we met zekerheid kennen is Frederike van Voorst. Haar man werd in 1637 tijdens een gevecht op de markt van Doetinchem vermoord en het is goed denkbaar dat Frederike na deze traumatische ervaring ontdekte, dat ze van haar man dit kasteel had geërfd. Het huis grenst aan een moerassig veengebied en ging na Frederike van hand tot hand.
Het rechthoekige gebouw dat nu nog resteert van De Kelder is maar de helft van wat er ooit stond. Een flinke brand in de zeventiende eeuw legde een hele vleugel in de as. De hoofdverdieping bestaat uit één grote zaal. Daaronder ligt een middeleeuwse kelder. De zaal is waarschijnlijk na de brand deels hersteld of herbouwd en aan de bouwsporen is te zien, dat men toen nog het plan had ook de rest te herbouwen. Dat is er niet van gekomen. De hele negentiende eeuw was De Kelder eigendom van de familie Pallandt van Keppel. Via vererving komt het in 1901 in de familie Beelaerts van Blokland. Zij verkoopt een flink stuk van het landgoed aan Het Geldersch Landschap, maar het kasteel zelf is nog steeds eigendom van de familie.
×