Kasteel Duivenvoorde

Duivenvoorde is in de dertiende eeuw gebouwd als een grote vierkante woontoren, die in de zeventiende en achttiende eeuw verbouwd is tot het huidige buitenhuis met landschapspark. Het huis is al die eeuwen in bezit gebleven van de familie Van Wassenaer van Duivenvoorde. Het is nooit verkocht, maar altijd door vererving van eigenaar gewisseld.

De vierkante woontoren werd in de late middeleeuwen uitgebreid met enkele woonvleugels, waardoor er meer woonruimte beschikbaar kwam. Dit huis werd in 1631 in opdracht van Johan van Wassenaer ende Duvenvoorde grootscheeps verbouwd, waarbij het het huidige grondplan kreeg. Dit huis werd door Arent IX in 1771 ‘hersteld en vergroot en met tuinen versierd’, zoals de gevelsteen boven de voordeur van het huis nog steeds vermeldt. Bij zijn overlijden vererfde het op zijn dochters en hiermee kwam er een einde aan de rechtstreekse vererving binnen de familie Van Wassenaar en Duivenvoorde.
In het tweede kwart van de negentiende eeuw was Duivenvoorde in handen van jonkheer Nicolaas Johan Steengracht en zijn vrouw. Zij lieten het park moderniseren naar de landschappelijke stijl, waarbij de vroegere symmetrische opzet volledig verdween. Via via kwam het huis tenslotte in handen van Willem Anne Assueer Jacob baron Schimmelpenninck van de Oije. Zijn zuster Ludolphine Henriette was de laatste eigenaresse. Zij bracht Duivenvoorde in 1960 onder in een stichting ter behoud van het huis en tuin. Het huis werd vervolgens gerestaureerd, waarbij het waar mogelijk is teruggebracht naar de toestand van 1631 en 1771.×