Buitenplaats Vaeshartelt ligt aan de rand van Maastricht, midden in het groen. Een hotel met monumentale gebouwen en een rijke historie. Vaeshartelt beschikt over 83 hotelkamers, 1 bruidssuite, 21 ... lees meer
Buitenplaats Vaeshartelt ligt aan de rand van Maastricht, midden in het groen. Een hotel met monumentale gebouwen en een rijke historie. Vaeshartelt beschikt over 83 hotelkamers, 1 bruidssuite, 21 klassieke vergader- en feestzalen én een prachtig park van 22 hectare groot.
Kasteel Vaeshartelt is de naam van een van oorsprong middeleeuws kasteel en landgoed ten noorden van het voormalige dorp Limmel in de wijk Meerssenhoven in de gemeente Maastricht. Het landgoed is onderdeel van Buitengoed Geul & Maas.
Ontstaan en vroege geschiedenis
De geschiedenis van het landgoed gaat wellicht terug tot de tiende eeuw, toen koningin Gerberga haar bezittingen in Meerssen, inclusief een bosrijk landgoed, aan de abdij van Reims schonk. De naam Vaeshartelt werd voor het eerst genoemd in 1381, toen Servaes van Mulcken, schepen van Maastricht, het landgoed Hartelt verwierf. Hij liet er een verdedigbare hoeve bouwen, waarvan tegenwoordig niets meer resteert. Van 1415 tot 1668 was het landgoed in bezit van de familie Cortenbach; daarna wisselden de eigenaren elkaar snel af. In 1739 werd de huidige oostvleugel van het kasteel gebouwd door de toenmalige eigenaar, kolonel Sturler van het Maastrichtse garnizoen. In 1805 werd de noordvleugel toegevoegd. In deze periode werden ook een aantal salons gedecoreerd in Empirestijl.
Petrus Regout
In 1841 kocht de Maastrichtse industrieel Petrus Regout het 118 hectare grote landgoed in opdracht van koning Willem II om dienst te doen als koninklijk jachtslot. Uit die tijd dateeert een verbouwing van de ingangspartij van het kasteel, waarvan de gekroonde initialen W II en het jaartal 1841 in de sluitsteen getuigen. Willem II verbleef slechts twee keer op het kasteel. Na diens dood kwam het kasteel in 1851 in handen van Petrus Regout zelf, die het eerst als buitenverblijf, vanaf 1863 als vaste verblijfplaats ging gebruiken. Op een 7 ha groot terrein liet hij vanaf 1853 door de Belgische tuinarchitect J. Gindra een Engelse landschapstuin aanleggen met exotische bomen, ruime gazons waarin bloemperken, vijvers, fonteinen (aangedreven door een stoommachine), prieeltjes en follies. Op korte afstand van Vaeshartelt liet Regout de bestaande villa Klein Vaeshartelt verbouwen. Bomenlanen verbonden Vaeshartelt met andere landgoederen van Petrus Regout in het gebied ten noorden van Maastricht, zoals kasteel Meerssenhoven en La Grande Suisse. Zijn nakomelingen voegden daar nog onder andere La Petite Suisse en Villa Kruisdonk aan toe.
