Al in de 13e, 14e eeuw zijn er verschillende personen en ridders bekend met de naam Van Schaesberg, de naam die in enkele eeuwen zal uitgroeien tot een vooraanstaande adellijke familienaam. Archeol ... lees meer
Al in de 13e, 14e eeuw zijn er verschillende personen en ridders bekend met de naam Van Schaesberg, de naam die in enkele eeuwen zal uitgroeien tot een vooraanstaande adellijke familienaam. Archeologisch en archiefonderzoek doet vermoeden dat reeds in de 14e, 15e eeuw in het dal een bouwwerk heeft gestaan. Zeker op de huidige plek van de ru�ne, mogelijk ook in noordelijke en/of zuidelijke richting.
Door het uitsterven van de familienaam Van Schaesberg neemt een aangetrouwd lid van de familie Van Retersbeek rond 1400 de naam en bezittingen van de familie Van Schaesberg over. Een van zijn nazaten bouwt in 1571 op de fundamenten van het eerdere bouwwerk een kasteel. Het werd gebouwd in de renaissancestijl met onder andere bakstenen en daartussen zogenaamde speklagen van mergel. Het geheel werd beschermd / omringd door brede grachten.
Rond 1616 wordt een flinke uitbreiding van het kasteel voltooid. De status en welstand van de familie groeit en het gebied in de omtrek van het kasteel staat vanaf 1618 bekend als zelfstandige heerlijkheid Schaesberg.
In 1650 volgt een (waarschijnlijk laatste) uitbreiding met de bouw van een imposante voorhoeve. Het ontzagwekkende front van de boerderij wordt gesierd door drie torens met sierlijke barokke spitsen, met in de middelste de toegangspoort met ophaalbrug. De twee flankerende vleugels vormen samen met het front een groot economiegebouw met ruimte voor opslag, stallen en woonruimte voor de pachter en zijn familie, de rentmeester en knechten.
Het aantreden eind 17e eeuw van baron Friedrich Sigismund Theodoor von Schaesberg (1660 � 1733) als kasteelheer luidt het einde in van het geslacht Schaesberg zu Schaesberg en de bewoning van het kasteel. Friedrich Sigismund was kanunnik te Luik, bleef ongehuwd en kinderloos. Het kasteel kende daarna vrijwel geen bewoners meer. In 1743 wordt het nog gebruikt als gerechtsplaats en gevangenis voor een bende zogenaamde �bokkenrijders�. De overblijvende zijtak van de familie Von Schaesberg woont op dat moment met name op kasteel Krickenbeck (in Duitsland bij Venlo) en werkt in D�sseldorf.
In 1881 maakt dhr. A. Mulder in opdracht van het College van Rijksadviseurs voor de Monumenten van Geschiedenis en Kunst, aan de hand van vele schetsen, een 23-tal zeer gedetailleerde bouwtekeningen van kasteel en hoeve, in 1888 gevolgd door een aantal, nog steeds, fraaie foto�s.
Vanaf ongeveer 1900 raakt het kasteel steeds meer in verval. De hoeve blijft in gebruik tot in de jaren �60 van de vorige eeuw. Ondanks verwoede pogingen worden herbouw- en restauratieplannen niet tot uitvoering gebracht.
Enkele jaren na het be�indigen van het boerenbedrijf stort de middelste toren van de hoeve in. Met als reden dat de bouwvallige boerenhoeve (inmiddels door de plaatselijke bevolking �boereslot� genoemd) te gevaarlijk werd voor de spelende en vissende jeugd, werd deze vervolgens in 1968 volledig gesloopt. De inmiddels schamele resten van het eens zo fraaie kasteel in eenzaamheid achterlatend.