Het `steyne huys`Halverwege de zestiende eeuw is het hof van Hingene niet meer dan het `steyne huys` van Thibault Barradot, de ontvanger en rentmeester van het Land van Bornem. Het is een rechthoek ... lees meer
Het `steyne huys`Halverwege de zestiende eeuw is het hof van Hingene niet meer dan het `steyne huys` van Thibault Barradot, de ontvanger en rentmeester van het Land van Bornem. Het is een rechthoekig gebouw met een grote zaal en nog drie andere kamers. Rond het gebouw ligt een gracht. De resten van muren, haarden en vloeren van deze woning werden bij archeologisch onderzoek teruggevonden achter aan het huidige kasteel. Thibault Barradot zal vroegtijdig vertrekken. Geplaagd door financi�le problemen moet hij in 1556 zijn `steyne huys ende hoff` verkopen. Een`huysinghe van plaisantie`
De nieuwe eigenaar is ridder Dierick van de Werve, een telg uit een Antwerps adellijk geslacht. De van de Werves breiden het huis van Barradot uit met een nieuwe vleugel en een grote, vrijstaande toren met duiventillen. Op de benedenverdieping komen er een grote zaal, een grote salon, twee andere kamers, een galerij en een keuken. De eerste verdieping is ingedeeld in zes kamers en er zijn een aantal zolders onder het dak.Kasteel in bak- en zandsteenstijl. In 1608 verkoopt de familie van de Werve haar `groote schoone huysinghe van plaisantie, rondomme bewaetert met een groot watere en optreckende brugge` aan Conrard Schetz (1553-1632). Tien jaar later neemt hij de naam en het wapen aan van zijn tante Barbara d`Ursel. Vanaf dat ogenblik blijft het kasteel onafgebroken in handen van de familie d`Ursel, tot aan de verkoop in 1973. In 1638 verwerven zij de titel van graaf, in 1716 die van hertog. Conrard Schetz voert meteen grootscheepse werken uit. Hij laat de grachten opnieuw uitgraven en een tweede toren bijbouwen. Een rechthoekige voorbouw verbindt beide torens en de linkervleugel krijgt een galerij. Ten slotte verhuist de hoofdingang naar de andere kant van het gebouw, waar er een houten ophaalbrug komt. In het tweede kwart van de zeventiende eeuw is het kasteel een gebouw in traditionele blok- en zandsteenstijl, met vier vleugels rond een vierkante binnenplaats. Barokke parel In het begin van de achttiende eeuw volgt een belangrijke verbouwing in opdracht van graaf � later hertog � Conrard-Albert d`Ursel (1665-1738). Onder leiding van de Franse architect Jean Beaucire krijgt het kasteel in 1713 en 1714 zijn huidige grondplan. De voorbouw, de linkervleugel en de brug gaan onder de sloophamer en worden terug opgebouwd met een deel van het afbraakmateriaal. Een inspringende, gebogen voorgevel in barokstijl vervangt de oude voorbouw. De voormalige binnenplaats krijgt een dak en maakt zo mee deel uit van het gebouw. Een classicistisch kasteel. Tussen 1761 en 1765 wordt het barokke kasteel van Hingene nogmaals aangepast aan de heersende mode, dit keer het classicisme. Voor de heraanleg engageert hertog Charles d`Ursel (1717-1775) de Italiaan Giovanni Niccol� Servandoni, die als architect, schilder en decorbouwer carri�re maakte in Londen en Parijs. De grote aandachtstrekker van zijn ontwerp is de vernieuwde okergele gevel: een symmetrische aanleg met centraal een inspringende, gebogen inkom en een strakke gevelbepleistering, met rijen van witte luiken. De torenspitsen vervangen door lagere tentdaken, voor het oog verborgen achter een balustrade. De voorgevel krijgt een verhoging en bekroning met een balustrade. Servandoni drukte ook zijn stempel op het interieur van het kasteel.