Ruïne van Brederode

Kasteel Brederode is waarschijnlijk in de dertiende eeuw gesticht door leden van het geslacht Van Teylingen, die zich Van Brederode gingen noemen. Al eind vijftiende eeuw is het vierkante kasteel in verval geraakt. Sindsdien is het als ruine in stand gehouden.

De hoofdburcht van kasteel Brederode heeft de vorm van een regelmatige rechthoek, terwijl de voorburcht een enigszins geknikte vorm heeft, als ware het een cirkelsegment. Dit doet vermoeden dat de voorburcht wellicht ouder is dan de hoofburcht, en dat er op de plek van de voorburcht al een voorganger heeft gestaan.
Van het dertiende-eeuwse kasteel resten nu alleen nog de funderingen. De muren zijn waarschijnlijk in de Hoekse en Kabeljauwse twisten afgebroken, maar het kasteel is daarna wel weer opgebouwd. In 1426 werd het kasteel echter wederom belegerd, door de stad Haarlem, waarbij de zuidzijde werd verwoest.
De Brederodes verplaatsten hun residentie naar kasteel Batestein te Vianen, en pas na 1464 werd in opdracht van Reinoud II van Brederode de noordvleugel weer bewoonbaar gemaakt. Zijn weduwe Yolanda de Lalaing woonde daar 1492, toen het kasteel tijdens de opstand van het Kaas- en Broodvolk door soldaten van hertog Albrecht van Beieren (die de opstand moesten neerslaan) werd geplunderd en vernield. Het huis verviel in de loop van de tijd tot een ruïne.
Pas in 1862 kwam er weer belangstelling voor de ruine van Brederode. Bij de restauratie, die tot 1903 duurde, werden verschillende gedeeltes opnieuw opgemetseld om een middeleeuwse sfeer op te roepen. Sindsdien is het onderhoud van de ruïne gericht op consolidatie van de resten.